یک - یک مساوى به نفع اوراواردز
چیا فؤادى
استقلال تهران آخرین تیمى بود که در فینال جام باشگاه هاى آسیا حاضر شد. آن زمان فینال در ورزشگاه آزادى برگزار مى شد یادتان هست که چه بلایى بر سرمان آمد. در فینال ها، تیم هاى ایرانى زیاد خوش شانس نیستند.
آن زمان مثل الان رفت و برگشتى در کار نبود. سپاهان هم شامل بدشانسى شده تا بازى برگشت فینال را در خانه حریف بازى کند. بدشانسى امروز کاملتر شد تا سپاهان متوقف شود گرچه به بازى بعد امیدوارمان مى کنند ولى راستش را بخواهید زیاد امیدوار نیستم…
مرغ همسایه غاز است
قبل از شروع بازى میزبانى اصفهانى ها اصلا در نظر گرفته نمى شود. کارگردان تلویزیونى چند لحظه تماشاگران اصفهانى را نشان مى دهد و چند برابر آن چند لحظه تماشاگرهاى ژاپنى را نشان مى دهد. آنها آتش بازى مى کنند و بالا و پایین مى پرند. گزارشگر مى گوید ۲۰۰۰ نفر هستند. به یاد پرسپولیسى ها قرمز پوشیده اند. فقط کاش مى فهمیدم که چطورى توانسته اند آن همه فشفشه و پرچم هاى بزرگ را با خود داخل استادیوم ببرند. آنها با تشویق هایشان به همه آموزش تشویق مى دهند.
صنعت نفت یا سپاهان؟
مسأله این است
ما که بالاخره نفهمیدیم صنعت نفت، برزیل ایران است یا سپاهان؟ این رنگ زرد هم معضلى شده. فولادشهر از فرط زردى به خورشید نهیب مى زند. زردقنارى ها هم راه افتاده اند روى ژاپنى ها باید کم شود بازى شروع مى شود. سوت داور مالزیایى در میان هیاهوى ژاپنى ها گم مى شود.
زهر چشم نویدکیا
دقیقه ۵ نویدکیا همه را دریبل مى زند اما نمى تواند خودش را دریبل بزند پس توپ را از دست مى دهد و توپ از کنار دروازه به بیرون هدایت مى شود. استادیوم فولادشهر پر از شعار است. اما شعار توفان زرد آسیا بیشتر از هر شعارى مى چسبد. با این شعار یاد و خاطره کره شمالى در جام جهانى ۱۹۶۶ زنده مى شود.
حاجى واشنگتن
یکى از مهاجمان اوراواردز نامش واشنگتن است. پس احتمالا روى نیمکت این تیم نیویورک، لس آنجلس، نیوجرسى، کالیفرنیا، آلاسکا و تگزاس نشسته اند. امیدواریم که تگزاس وارد بازى نشود چون ممکن است بازى کشته بدهد. واشنگتن خان با نقاب بازى مى کند. با اینکه اسمش امریکایى است اما برزیلى است ۲ بار هم عمل شده. اینها را گزارشگر مى گوید.
کراوات لاکى لوک
بازى جذابیتى ندارد به خاطر این مسأله صداى تماشاگران اصفهانى هم درنمى آید. گزارشگر بازى مى گوید: «اگر سپاهان گل نخورد و امروز گل بزند خیلى خوب است. »ممنون آقاى گزارشگر. من یکى نمى دانستم که خوب است.
سنگ ، گل و رودخانه
رودخانه پا به توپ جلو مى رود. سنگ تکل مى کند، داور اعلام خطا مى کند و رودخانه با یک پره از گل زرد جریمه مى کند. تلفن هاى روابط عمومى صدا و سیما و شبکه ۳ روى آنتن هستند و گل هاى قبلى سپاهان نشان داده مى شود. بازى کجاست؟ جام باشگاه هاى آسیا کى یه؟ خب بازى فینال جام باشگاه هاى آسیاست، اگر نبود که پخش مستقیم هم از سرمان زیاد بود. دقیقه ۲۰ است و سپاهان نزدیک است گل بخورد. انگار نه انگار!
تیرک دوست داشتنى
دقیقه ۲۷ ناگاى وارد محوطه جریمه مى شود. ناگاى شوت مى زند. محمدى خودش به توپ نمى رسد چه برسد به دستش. توپ تیرک عمودى را ماچ مى کند و به اوت مى رود. به خیر گذشت!
ژاپنى هاى انگلیسى
یکى از پرچم هاى اوراواردز دقیقا شبیه پرچم انگلستان است. احتمالا ژاپنى ها توهم زده اند و تیمشان را منچستر یونایتد مى بینند. گزارشگر هم ۱۳۷۰۰ نفر را هیچ حساب مى کند و گنجایش ورزشگاه سایتاماى ژاپن را به جاى ۶۳۷۰۰ نفر ۵۰۰۰۰ نفر اعلام مى کند. این نکته مهم را هم باید یادآور شد همه مثل ما نیستند که ۱۲۰۰۰۰ نفر را در استادیوم ۹۰۰۰۰ نفرى جا بدهند. ژاپنى ها به تعداد صندلى ها بلیت مى فروشند نه بیشتر و نه کمتر.
گزارشگر روانشناس
دقیقه ۴۱ که محمود کریمى سرنگون مى شود همه انتظار پنالتى دارند اما داور مالزیایى انتظارها را برآورده نمى کند. گزارشگر بازى هم مى گوید: «مى خواست سوت بزند و اعلام پنالتى کند اما پشیمان شد!» اینکه از کجا به این مهم دست یافته و از اندرون داور آگاه شده بر همگان پوشیده مى ماند!
تیرک خائن
رابسون پونته خاطره گل اول جوبیلیو ایواتا به استقلال تهران در بهار ۷۸ را زنده مى کند. دقیقه ۴۵ بود و همه منتظر سوت پایان نیمه اول اما پونته از پشت محوطه شوت مى زند و توپ با خیانت همان تیرک عمودى که ۱۸ دقیقه پیش سپاهان را نجات داده بود به گل تبدیل مى شود. صداى ژاپنى ها تمام اصفهان را گرفته است اما گزارشگر مى گوید: سکوت همه جا را فراگرفته. سوت پایان شنیده مى شود. ما ایرانى ها در فینال ها زیاد خوش شانس نیستیم.
آغاز توفان زرد
نیمه دوم که استارت مى خورد توفان زرد شروع مى شود.
لوینیان که توپ را به شکم دروازه بان مى کوبد توپ به تیرک مى خورد و برمى گردد تا محمود کریمى استادیوم را با گل ساده اش بترکاند. سپاهان به بازى برمى گردد. ژاپنى ها هنوز بالا و پایین مى پرند. احتمالا آنها در توهمشان اوراوا ردز را صاحب گل دوم مى دانند.
برهانى تکثیر شده
توفان زرد به گردباد زرد تبدیل شده اما مگر آرش برهانى مى گذارد؟ برهانى در روح مهاجمان سپاهان هم تکثیر شده. عماد رضا و محمود کریمى تک به تک ها را به راحتى از دست مى دهند. گزارشگر آنقدر درگیر بازى شده که از تعویض هاى سپاهان هیچ نامى نمى برد. تازه مى گوید:بازى کمى سریع و جذاب شده و لوکا از بازى راضى است. قیافه اى که ما از لوکا دیدیم بیشتر به تأسف مى ماند تا رضایت!
باز هم صداى ژاپنى ها
بازى متعادل و شاید نیمه متعادل در برخى نقاط همراه با سانترهاى بى هدف در نواحى نزدیک به محوطه خطر دنبال مى شود. پیش بینى مى شود توفان زرد به نسیم هم تبدیل نشود. شاید عمادرضا توپ را به تور بکوبد که مى کوبد. ژاپنى ها آنقدر خوشحالند که اگر بازى با همین نتیجه تمام شود در توهمشان کاپ قهرمانى را بالاى سر ببرند!
شوت پایان و سوت پایان
عماد رضا در دقیقه ۹۲ آه از نهاد همه در مى آورد. شوت پایانش به سوت پایان بازى مزین مى شود. همه چیز به ژاپن کشیده مى شود. خیابانى کف مى زند. البته مساوى در خانه کف زدن هم دارد. شاید آقاى خیابانى امیدوار هستند اما کارشناسان زیاد امیدوار نیستند. در ضمن جوابیه هم چاپ مى کنیم حتى براى نیم خط شوخى!